Bazen bazı duyguların kaybolduğunu, bittiğini sanırsın. Onu görünce yerinden çıkacakmış gibi atan kalbinin yerine sanki ölü bir bedene ait, hareketsizce toprağına kavuşmayı bekleyen bir kalp yerleşir. Gözyaşların biter, duygularını kaybedersin. Hissedemezsin, hissizleşirsin. Bazı şarkıları duyunca hissettiğin o acı yoktur artık. Nefes almaktan başka yaşama belirtin yoktur. Ama öyle bir anda beklemediğin bir zamanda onun kokusunu duyunca, göz göze gelince tüm hisler, acılar göğsüne yeniden yerleşir. Eskisinden daha çok acır, daha çok ağlarsın. Daha çok özler, öpmek istersin. Sana uzak olan ellerini alıp bir daha bırakmamak üzere tutmak istersin. Onun göğsüne yatıp ve zamanı durdurmak için yapamayacağın şey olmaz. 
Ama sence bunlar mümkün mü ?